De eerste gasten zijn er!

Waren we er klaar voor? Nee natuurlijk niet! Maar ze komen toch. De wekker wat vroeger gezet om alles nog een keer langs te lopen gingen we op pad

In onze eerste weken op Union Lido zijn we druk bezig geweest met het verhuurklaar maken van de accommodaties. En daar komt nog best wel wat bij kijken. Alle apparatuur moet getest worden, alle inventaris gecontroleerd, en alle buitenmeubilair moet van binnen naar buiten gebracht worden.

De laatste nacht voor de aankomst van de gasten heeft het geregend, dus we moesten 5 mei alle buitenmeubilair nog schoonmaken, terrassen aanvegen, enorme vogelpoep verwijderen en nog snel de laatste inventaris aanvullen. En natuurlijk kom je er dan last minute achter dat een airconditioning herrie maakt…. Beslist geen 9 tot 5 leven.

Onze gasten mogen vanaf 16 uur inchecken, maar dat weerhoudt ze er niet van om om 10 uur voor je neus te staan. Nu niet het grootste probleem, want alle accommodaties zijn leeg en schoon dus we kunnen beginnen met inchecken. 29 gezinnen komen er aan op 5 mei. Al snel blijkt dat 17 van die gezinnen met één bus zullen aankomen. De camping niet blij, want, waar laat je zo’n bus? Ondertussen arriveren de eerste andere gezinnen ook. Uit diverse landen. Momenteel hebben we gasten uit Nederland, Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk, Italië, Polen en Engeland gehad. Een mooie uitdaging voor onze taalkennis! Ook het spreken met het personeel en leveranciers valt daar trouwens onder. Best lastig soms. Vooral technische woorden in Italiaans.

En dan komen de eerste gasten naar de receptie. Kookplaten die het niet doen, geen heet water, lampen die niet aan willen, raam wil niet open, mieren in de accommodatie… Kortom, we schakelen snel over van gastheer/vrouw naar medewerker technische dienst. In de afgelopen weken hebben we toch al vele reparaties aan geisers uitgevoerd. Wie had dat gedacht een half jaar geleden??? Ook blijken veel mensen vandaag de dag niet meer te weten hoe een gaskookplaat werkt. En Wifi. Hoe werkt toch de wifi? Levensbehoefte nummer één is ons wel gebleken.

Gasten komen ook voor andere zaken. Zo hangen we de VVV uit en heeft Wendy al de nodige nieuwe Duitse woorden geleerd van de kinderen op de camping. Gelukkig blijken veruit de meeste gasten heel geduldig. Inmiddels zijn de eerste gasten ook alweer vertrokken, vol met zonnige vakantieherinneringen en nieuwe ervaringen. En ook wij zijn inmiddels veel nieuwe ervaringen rijker. Het leven hier is net als in een dorp. Iedereen groet elkaar en helpt elkaar. Regelmatig duurt een ritje een half uur langer omdat je weer ergens een praatje aan het maken bent.

Soms gaan we mee beachvolleyballen of uit eten met collega’s en bij anderen kunnen we gebruik maken van de wasmachine, vet handig! Sommige collega’s van andere touroperators wonen en werken al jaren op deze camping en hebben hun huis op wielen van complete buitenkeukens en wasmachines voorzien. Laatst liepen we een rondje en zaten er een paar collega’s buiten op een gespannen laken een film te kijken. Kortom, iedereen hier is erg bedreven in het leven zo aangenaam mogelijk te maken. Ook is er altijd wel weer iemand die een gek idee heeft en dat gewoon uitvoert. Zo staat er komende week een thema-avond op het programma, we hebben er nu al zin in!